's Ochtends als ik naar de Lepelaar ga, sta ik om zes uur op en rond kwart over zeven rij ik de polder in bij Schoorldam. Eerst kijk ik bij Warmenhuizen naar links waar rond die tijd in de open stal met de lichten aan een fiets staat van de boer. Soms zie ik de boer zelf ook, terwijl hij naar zijn koeien kijkt of ze eten geeft. Vervolgens rij ik door naar de Lepelaar zelf. Dan zie ik de eerste werklieden al klaar staan om de kolen te oogsten. Dan kom ik aan, terwijl het bedrijf nog in alle rust is of soms is bedrijfsleider Joris al druk in de weer met kratten kolen en wortelen.
Het is elke keer weer een verrassing wat ik te doen krijg. Omdat het 's ochtends nog donker is, lukt het moeilijk om in de kas alvast te beginnen. Soms beginnen we dan met de kolen te kratten of in zakken van tien kilo te stoppen. Een andere keer veeg ik de vloer aan en gisteren begon ik toch in de donkere kas met de draden goed te hangen in een lege kap, om vervolgens onkruid te wieden. Na de pauze heb ik de eerste winterpostelein geoogst en gepraat met Joris over het bedrijf.
Dampende mest from de dakboerin on Vimeo.
En 's middags heb ik met een andere stagiair, Felix, eerste jaar dagopleiding Warmonderhof, nog meer onkruid in een andere kap gewied. Het is voorbereidend werk voor nieuw zaai- of plantgoed. Het onkruid moet dus goed weg zijn, anders zaait het zichzelf uit. Ook moet de grond, na de raapstelen, weer goed geprepareerd worden. Dat gebeurt met mest. Daarna wordt het gefreesd, komen er droge koemestkorrels op en kan er iets nieuws groeien.
Wat nou zo leuk is aan het werken op een biologische tuinderij is de diversiteit van werk. Als ik na half zes tevreden weer naar huis rijd, dan zie ik diezelfde werklui weer op het land die de spullen opruimen van het kolen oogsten, om dan de volgende ochtend om kwart over zeven daar weer te beginnen. Dan had ik toch een afwisselender dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten